De Drie RotteRondjes
Op 3 mei zouden we de Drie RotteRondjes tussen Rotterdam en Zevenhuizen gaan lopen.
De langdurige weersverwachtingen werden dagelijks bekeken. Want ja met de herinneringen aan juni 2019
in het achterhoofd toen we na 7 km moesten besluiten vanwege de hevige regen, de overlopende paden,
de soppende sokken de wandeling te stoppen en via de kortste weg terug te gaan naar de auto’s,
was een “traumatische” herinnering.
Zoals langdurige weersverwachtingen nu eenmaal veranderen werd steeds duidelijker dat het weer voor 3 mei wel eens heel anders zou kunnen uitpakken.
En wat we wensten werd werkelijkheid. Een stralende zon, vrij weinig wind en een ideale temperatuur
om te wandelen.
De start in Montfoort verliep wat moeizaam, want een van de chauffeurs kwam door een misverstand zonder auto….
Gelukkig brachten Lex en Jo uitkomst door snel hun auto te gaan halen.
Aan de voet van de Monte Cervino bij Outdoor Valley in Bergschenhoek vertrokken we met 15 personen.
Het ging eerst nog vlak langs een breed water omzoomd met prachtig kool/raapzaad. Die planten zorgden
overigens voor kleur door het hele gebied. Maar al gauw begon de klim in het Hoge Bergse bos.
Daar kwamen de herinneringen aan het eenzame herderinnetje dat we daar ontmoetten met haar schapen.
Na even gedaald te zijn beklommen we, best wel even “pittig”, de Lührs van waaraf we een prachtig
uitzicht kregen te zien op de omgeving. Rotterdam met een aantal wijken lag aan onze voeten, de Zevenhuizer plas zagen we al liggen. En aan de andere kant zagen we de hoogbouw van Den Haag.
We daalden daarna weer af via vrij steile paden, die in onze herinnering eerder bosachtiger waren.
Na de Rotte te zijn overgestoken kwamen we al vrij snel bij het koffieadres Lake Seven.
Daar aangekomen was er een desillusie, we verheugden ons al op de appelpunt m of z. We kregen we echter te horen dat er maar TWEE beschikbaar waren. In de vriezer lag een bevroren taart.
En dat terwijl er een paar dagen eerder een definitieve afspraak over gemaakt was… Er was niets vervangends te krijgen. BLAMAGE voor Lake Seven!!
Zonder die energie-input vertrokken we voor een prachtige wandeling rond de Zevenhuizer Plas.
Een fraaie mix van veel natuur en cultuur, gebouwen van bijzondere architectuur. We waanden ons
daar echt aan de boulevard van een exotisch vakantieoord.
Bijna de Plas gerond, troffen we een uitstekende en fraaie plek om te lunchen. Hoog tijd, we voelden
dat we de appelpunt gemist hadden…
Toen op weg naar het Rotte merengebied, aanvankelijk over de dijk langs de Rotte, na een mooie ophaalbrug doken we al gauw het bos in. Mooie slingerpaden, waar regelmatig weer water te zien was.
Plots was daar een restaurantje met een ijswinkeltje. Mensen wie? Even later zat of stond iedereen met een ijsje. Onderweg was er ook nog een Monkey town voor de kinderen en de sauna met ook alweer een herinnering. Onder de kap ervoor besloten we “toen” dat we zouden terugkeren.
Vanaf het verste punt liepen we weer een tijdlang langs de Rotte, met weidse uitzichten. Rechtsaf werd even over de kop gekeken... Mooie paden met weer regelmatig waterpartijen. En dan de ontluikende natuur!
Lager geboomte stond al fraai in blad, bij hoger geboomte moest nog meer gebeuren. Al die tinten groen, vogels die we overal hoorden fluiten. En de al eerdergenoemde kleuren. Bij de Wiebertjes, een moerasgebied dat in de vorm van wybertjes is verdeeld, kon je een snor horen snorren. Die was daar als typische moerasvogel is z’n element.
Als afsluiting nog een beklimming van de heuvel waarop een 22 m hoge uitkijktoren staat. De paden omhoog slingerden en liepen bijna horizontaal. Niet zo moeilijk als het leek. Een aantal wandelaars had daar geen behoefte aan. Toen de “klimmers” aan de andere kant van de heuvel weer bij de auto stonden, bleken de wandelaars die voor het gemak kozen nog onderweg te zijn…
We kunnen terugzien op een dag met prachtig weer en mooie natuur. We mochten voor zover ik weet ook allemaal behouden thuiskomen.
Wandelaars bedankt voor jullie deelname!
Er zijn gisteren door de schrijver foto’s gemaakt, maar wie meer foto’s wil zien raad ik aan op de linken te klikken van de vorige wandelingen in het gebied.
Je moet zeker echt even de wandeling van 12 juni 2019 bekijken!! Vooral als je gisteren meeliep.
Achteraf een hilarisch verschil!!
Wil je veel meer foto’s van het gebied en de wandeling uit 2012 zien, klik dan hier.
Een mooie aanvulling voor de herinnering.